Hwlcyn Llwyd: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Irion (sgwrs | cyfraniadau) Dim crynodeb golygu |
Irion (sgwrs | cyfraniadau) Dim crynodeb golygu |
||
Llinell 3: | Llinell 3: | ||
Priododd Nest ferch Cynwrig ap Meredydd Ddu, Porthamel, Ynys Môn, a chafwyd nifer o blant: Meredydd, Nest, Alswn, Tudur a Gwenhwyfar ac o leiaf un ferch arall, y bu y cwbl ohonynt briodi. Tudur a sefydlodd teulu Brynbychan, Nantlle. | Priododd Nest ferch Cynwrig ap Meredydd Ddu, Porthamel, Ynys Môn, a chafwyd nifer o blant: Meredydd, Nest, Alswn, Tudur a Gwenhwyfar ac o leiaf un ferch arall, y bu y cwbl ohonynt briodi. Tudur a sefydlodd teulu Brynbychan, Nantlle. | ||
Yr oedd Hwlcyn yn frawd i Gruffydd ap Tudur Goch, sylfaenydd teulu [[Cwellyn]]. | Yr oedd Hwlcyn yn frawd i Gruffydd ap Tudur Goch, sylfaenydd teulu [[Cwellyn]]. Ni ddylid ei gymysgu gyda Hwlcyn Llwyd arall, a oedd yn delynor a gymerodd rhan yn nwy Eisteddfod Caerwys yn y 16g. | ||
{{eginyn}} | {{eginyn}} |
Fersiwn yn ôl 10:47, 21 Ionawr 2020
Hwlcyn Llwyd (marw 1403) oedd y cyntaf o'i deulu y gallwn fod yn sicr ei fod yn byw ym mhlasty Glynllifon. Roedd o'n fab i Tudur Goch o Blas Nantlle a'i wraig Morfudd ferch Hywel, ei chweched cyfnither ac aeres Glynllifon. Ni fuoff o'n ochri efo Owain Glyndŵr yn ystod y rhefeloedd yn erbyn y Saeson, ond yn hytrach mi wnaeth fwrw ei goelbren gyda Brenin Lloegr. Cafodd y swyddogaeth o dan William de Tranmere, uchel swyddog y brenin, o warchod Castell Caernarfon rhag Glyndŵr ac yno y bu farw ym 1403.[1]
Priododd Nest ferch Cynwrig ap Meredydd Ddu, Porthamel, Ynys Môn, a chafwyd nifer o blant: Meredydd, Nest, Alswn, Tudur a Gwenhwyfar ac o leiaf un ferch arall, y bu y cwbl ohonynt briodi. Tudur a sefydlodd teulu Brynbychan, Nantlle.
Yr oedd Hwlcyn yn frawd i Gruffydd ap Tudur Goch, sylfaenydd teulu Cwellyn. Ni ddylid ei gymysgu gyda Hwlcyn Llwyd arall, a oedd yn delynor a gymerodd rhan yn nwy Eisteddfod Caerwys yn y 16g.
Mae'r erthygl hon yn eginyn. Gallwch helpu prosiect Cof y Cwmwd drwy ychwanegu ati . Mae manylion am sut i wneud hyn yma
Cyfeiriadau
- ↑ Y Bywgraffiadur Cymreig, (Llundain, 1953), t.262