Y Degwm: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Irion (sgwrs | cyfraniadau) Dim crynodeb golygu |
Irion (sgwrs | cyfraniadau) a, PAN BASI |
||
| Llinell 1: | Llinell 1: | ||
'''Y Degwm''' oedd enw'r nwyddau neu (yn ddiweddarach) yr ardreth a godwyd ar bob ffermwr, mawr a bach. | '''Y Degwm''' oedd enw'r nwyddau neu (yn ddiweddarach) yr ardreth a godwyd ar bob ffermwr, mawr a bach. | ||
==Hanes y Degwm yn fras== | |||
Pwrpas gwreiddiol y Degwm oedd helpu cynnal yr offeiriad, yr eglwys a'r esgobaeth leol, ac reodd yn weithredol hyd yn oed yn ystod Oes y Tywysogion, a'r egwyddor (yn seiliedig ar hanes Moses a Jacob yn y Beibl) oedd i bobl roi degfed ran o'u cynnyrch i Dduw. Gyda dyladwad y Normaniaid ar ôl 1066, daeth yr Eglwys yn fwyfwy awyddus i droi degwm ar ffurf nwyddau'n arian parod, er mwyn arbed gorfod casglu ynghyd ac wedyn gwerthu anifeiliaid a chnydau amrywiol - er na phylodd yr arfer o gasglu cynnyrch tan yn hwyr: mae Stryd Ysgubor y Degwm yng Nghaernarfon yn ein hatgoffa o'r ysguboriau eang a godwyd i gadw cynnyrch o'r fath hyd at yr 1840au mewn llawer i le. | |||
Roedd problemau'n parhau hyd yn oed lle 'roedd cyflwyno degfed ran o gynnyrch wedi hen droi'n rent degwm, gan fod rhenti felly'n aml wedi eu sefydlogi heb ystyried effeithiau chwyddiant dros y blynyddoedd. Pasiwyd deddf i droi pob taliad neu nwyddau degwm yn daliad wedi'i seilio ar faint o dir oedd gan y sawl a oedd yn ffermio a phris grawn.<ref>Davbid Hey (gol.), ''The Oxford Companion to Local and Family History'', (Rhydychen, 1996), t.440</ref> | |||
Mae cofnod wedi goroesi o'r arian degwm a gasglwyd yn [[Uwchgwyrfai]] tua chanol y 14g. Erbyn hynny, gan fod offeiriaid [[Eglwys Sant Beuno, Clynnog Fawr]] wedi dod yn gyfrifol am freintiau eglwysi Uwchgwyrfai i gyd, roedd holl degwm (heblaw am y degwm a gesglid, mae'n debyg, ar diroedd [[Abaty Aberconwy]] yn y cwmwd) yn cael ei hel, mae'n ymddangos, ar ffurf arian. Isod ceir cyfieithiad o'i werth, ac i bwy ymysg offeiriaid Clynnog yr oedd yn daladwy. Cyfansymiau yw'r rhain; mae'n biti nad yw'r gwerth a ddeuai o bob fferm wedi ei nodi! Nodwyd y manylion fesul deoniaeth, sef yn yr achos hwn, [[Arfon]]. | |||
Yn Uwchgwyrfai, gyda phresenoldeb [[Clas ac Abaty Sant Beuno|sefydliad colegol Sant Beuno]] yng Nghlynnog Fawr, aeth y Degwm i'r sefydliad hwnnw a'i offeiriaid cydgyfranogol (''portioners'' yn Saesneg) tan 1536. y pryd hynny, gan y bernid mai ffurf o abaty neu eglwys golegol oedd yno, ac nid eglwys plwyfol yn unig, ducpwyd y buddiannau oddi arni, gan eu rhoi neu eu gwerthu i sefydliadau neu unigolion dylanwadol a ddaeth yn "rheithoriaid lleyg" ac iddyn nhw y telid y degwm yn aml wedi hynny. Ei dyletswydd hwythau oefdd cyflogi ficer neu gurad i weinidogaethu lle y derbyniwyd y degwm ohono. Dichon fod hyn wedi digwydd mewn rhannau helaeth o Uwchgwyrfai. | |||
==Y Degwm yn y 14eg ganrif== | ==Y Degwm yn y 14eg ganrif== | ||
| Llinell 21: | Llinell 30: | ||
Fe welir o'r uchod, ae dros p[um deg dau swllt o'r cyfanswm o 64 swllt yn y ddeoniaeth yn mynd i gynnal Eglwys Clynnog a'i hoffeiriadon. | Fe welir o'r uchod, ae dros p[um deg dau swllt o'r cyfanswm o 64 swllt yn y ddeoniaeth yn mynd i gynnal Eglwys Clynnog a'i hoffeiriadon. | ||
==Gwrthwynebiad i dalu'r Degwm== | |||
Ni fu neb eruioed yn hoff o dalu trethi, ond gyda thŵf Anghydffurfiaeth o ganol y 18g. ymlaen, tyfodd gwrthwynebiad cryf ymysg y rhan fwyaf o'r boblogaeth i dalu trethi nes ffrwydro yn yr 1860au'n "Rhyfel y Degwm" pan wrthododd rai anghydffurfwyr â thalu'r degwm. Canlyniad hyn oedd i'r eglwys neu'r rheithor lleyg anfon beiliaid i atafaelu eiddo hyd at swm y ddyled oedd gan y gwrthodwr. Nid oes hanes o gynnwrf cyffredinol yn Uwchgwyrfai, ond eto, roedd y gwrthwynebu a'r atafaelu'n digwydd yr un fath. Ceir cofnod o [[Melin Forgan|Felin Forgan]] tua 1890 pan oedd beiliaid wedi galw: | |||
Fersiwn yn ôl 12:49, 13 Gorffennaf 2020
Y Degwm oedd enw'r nwyddau neu (yn ddiweddarach) yr ardreth a godwyd ar bob ffermwr, mawr a bach.
Hanes y Degwm yn fras
Pwrpas gwreiddiol y Degwm oedd helpu cynnal yr offeiriad, yr eglwys a'r esgobaeth leol, ac reodd yn weithredol hyd yn oed yn ystod Oes y Tywysogion, a'r egwyddor (yn seiliedig ar hanes Moses a Jacob yn y Beibl) oedd i bobl roi degfed ran o'u cynnyrch i Dduw. Gyda dyladwad y Normaniaid ar ôl 1066, daeth yr Eglwys yn fwyfwy awyddus i droi degwm ar ffurf nwyddau'n arian parod, er mwyn arbed gorfod casglu ynghyd ac wedyn gwerthu anifeiliaid a chnydau amrywiol - er na phylodd yr arfer o gasglu cynnyrch tan yn hwyr: mae Stryd Ysgubor y Degwm yng Nghaernarfon yn ein hatgoffa o'r ysguboriau eang a godwyd i gadw cynnyrch o'r fath hyd at yr 1840au mewn llawer i le.
Roedd problemau'n parhau hyd yn oed lle 'roedd cyflwyno degfed ran o gynnyrch wedi hen droi'n rent degwm, gan fod rhenti felly'n aml wedi eu sefydlogi heb ystyried effeithiau chwyddiant dros y blynyddoedd. Pasiwyd deddf i droi pob taliad neu nwyddau degwm yn daliad wedi'i seilio ar faint o dir oedd gan y sawl a oedd yn ffermio a phris grawn.[1]
Mae cofnod wedi goroesi o'r arian degwm a gasglwyd yn Uwchgwyrfai tua chanol y 14g. Erbyn hynny, gan fod offeiriaid Eglwys Sant Beuno, Clynnog Fawr wedi dod yn gyfrifol am freintiau eglwysi Uwchgwyrfai i gyd, roedd holl degwm (heblaw am y degwm a gesglid, mae'n debyg, ar diroedd Abaty Aberconwy yn y cwmwd) yn cael ei hel, mae'n ymddangos, ar ffurf arian. Isod ceir cyfieithiad o'i werth, ac i bwy ymysg offeiriaid Clynnog yr oedd yn daladwy. Cyfansymiau yw'r rhain; mae'n biti nad yw'r gwerth a ddeuai o bob fferm wedi ei nodi! Nodwyd y manylion fesul deoniaeth, sef yn yr achos hwn, Arfon.
Yn Uwchgwyrfai, gyda phresenoldeb sefydliad colegol Sant Beuno yng Nghlynnog Fawr, aeth y Degwm i'r sefydliad hwnnw a'i offeiriaid cydgyfranogol (portioners yn Saesneg) tan 1536. y pryd hynny, gan y bernid mai ffurf o abaty neu eglwys golegol oedd yno, ac nid eglwys plwyfol yn unig, ducpwyd y buddiannau oddi arni, gan eu rhoi neu eu gwerthu i sefydliadau neu unigolion dylanwadol a ddaeth yn "rheithoriaid lleyg" ac iddyn nhw y telid y degwm yn aml wedi hynny. Ei dyletswydd hwythau oefdd cyflogi ficer neu gurad i weinidogaethu lle y derbyniwyd y degwm ohono. Dichon fod hyn wedi digwydd mewn rhannau helaeth o Uwchgwyrfai.
Y Degwm yn y 14eg ganrif
Dylid nodi mai cyfieithiad bras yw'r isod. Os ydych am ei ddyfynnu mewn gwaith academaidd, byddai'n ddoeth wirio'r cyfieithiad yn erbyn y Lladin wreiddiol. Mae copi printiedig yn Archifdy Caernarfon.[2]
Dyma asesiad Deoniaeth Arfon gan Ddeon a rheithwyr eraill y Ddeoniaeth hon.
Cyfran Meistr Anian Ruffy yn deillio o Eglwys Clynnog Fawr 9½ marc 12s. 8c. Cyfrannau sy’n dod i William a rhoddion hefyd 8 marc 10s. 8c. Cyfran Caplan Mathew yn deillio o’r uchod 7½ marc 10s. 0c. Cyfran Caplan Ioan yn deillio o’r uchod 7½ marc 10s. 0c. Cyfran Caplan Dafydd yn deillio o’r uchod 7 marc 9s. 4c. Eglwys Llanbeblig 8½ marc 11s. 4c. Cyfanswm: £32 Y degwm yn deillio o hyn: 64s
Mae'r swm cyntaf yn manylion yn cyfeirio at werth yr holl gynnyrch yn ol prisiad neu asesiad, a'r ail, degymiad neu ddegfed ran o hynny. Roedd "marc" gyfwerth â 13s. 4c.
Fe welir o'r uchod, ae dros p[um deg dau swllt o'r cyfanswm o 64 swllt yn y ddeoniaeth yn mynd i gynnal Eglwys Clynnog a'i hoffeiriadon.
Gwrthwynebiad i dalu'r Degwm
Ni fu neb eruioed yn hoff o dalu trethi, ond gyda thŵf Anghydffurfiaeth o ganol y 18g. ymlaen, tyfodd gwrthwynebiad cryf ymysg y rhan fwyaf o'r boblogaeth i dalu trethi nes ffrwydro yn yr 1860au'n "Rhyfel y Degwm" pan wrthododd rai anghydffurfwyr â thalu'r degwm. Canlyniad hyn oedd i'r eglwys neu'r rheithor lleyg anfon beiliaid i atafaelu eiddo hyd at swm y ddyled oedd gan y gwrthodwr. Nid oes hanes o gynnwrf cyffredinol yn Uwchgwyrfai, ond eto, roedd y gwrthwynebu a'r atafaelu'n digwydd yr un fath. Ceir cofnod o Felin Forgan tua 1890 pan oedd beiliaid wedi galw: