Ffynnon Beuno (Clynnog Fawr)
Lleolir Ffynnon Beuno ar ddiwedd pentref Clynnog Fawr. Tua 200 llath heibio Eglwys Sant Beuno, Clynnog Fawr, cyrhaeddir y ffynnon drwy lwybr byr a grisiau oddi ochr y ffordd. Mae yna ffordd osgoi o amgylch y pentref a’r ffynnon. Gorweddir y ffynnon ar waelod tir amaeth serth. [1]. [2]
Mae Ffynnon Beuno yn heneb gofrestredig ac adeilad Gradd II* rhestredig, fe’i rhestrwyd ar 29 Mai 1968. [3]
Mae'n ffynnon sanctaidd ganoloesol, mae'r adeiladwaith gwreiddiol yn debygol o ddyfod o'r 15fed ganrif hwyr pan ailadeiladwyd Eglwys Sant Beuno, Clynnog Fawr. Ychwanegwyd cerrig copa a’r manylion arall yn yr 18fed ganrif. [4]
Mae'r ffynnon yn fasn garreg, sgwâr (2.6 metr x 3.9 m), chwe throedfedd o uchder. Mae'r dŵr tua 350mm o ddyfnder. Ceir feinciau ar ddwy ochr y waliau. [5]. [6] Uwchben y meinciau, mae tair cilfach yn y waliau, efallai ar gyfer dillad ac eiddo'r ymdrochwr. [7]
Ym mis Mai 2010, difrododd fandaliaid y ffynnon, cafodd cerrig eu rhwygo o sylfaen y ffynnon a'u taflu mewn i'r dŵr. Yn dilyn y fandaliaeth, gosodwyd rheiliau haearn modern i atal ymwelwyr oherwydd fod gweddillion y ffynnon yn ansafadwy.[8] Nawr, mae'n edrych yn lân, daclus ac wedi gofalu amdani; mae'r rheiliau haearn modern a oedd unwaith yn amgylchynu'r llwybr wedi cael eu tynnu, sy'n caniatáu mynedfa i'r ffynnon. Mae giât yn diogelu’r ffynnon, ond nid yw ynghlo. [9]
Cysegrwyd y ffynnon i Sant Beuno. [10] Mae Clynnog Fawr ar Daith Pererin Gogledd Cymru trwy Ben Llŷn i Ynys Enlli, ac roedd yn fan pwysig i bererinion aros. [11]
Yn ogystal â bod yn ffynhonnell dŵr i'r gymuned fynachaidd gerllaw, defnyddiwyd y ffynnon i wella amrywiaeth o afiechydon, clefydau a chyflyrau meddygol fel y llechau, epilepsi, nerfusrwydd, problemau llygaid ac analluedd. [12] Daethpwyd plant yn enwedig yno i iacháu; teithiodd pobl o ymhell i ffwrdd i gael triniaeth. [13]
Ar ôl i’r claf ymdrochi yn y ffynnon, daethpwyd ef i Gapel Beuno, Clynnog Fawr a’i orwedd i gysgu ar wely o frwyn ar garreg fedd Beuno er mwyn gwella salwch. [14] Defnyddiwyd y ffynnon mor ddiweddar â'r 18fed ganrif hwyr – pan ddaeth yr hanesydd Thomas Pennant yno yn yr 18fed ganrif, gwelodd ar garreg fedd Beuno “a feather bed, on which a poor paralytic from Meirionyddshire had lain the whole night”. [15]
Ychwanegwyd crafiadau o bileri Gapel Beuno, Clynnog Fawr i ddŵr sanctaidd y ffynnon i iacháu dallineb. [16] Lladdwydd heffrod wrth y ffynnon fel cynnig aberth crefyddol i Sant Beuno, (roedd hyn yn arferiad cyn-Cristnogaeth). [17]
- ↑ Sacred Waters: Holy Wells and Water Lore in Britain and Ireland gan Janet a Colin Bord; Paladin Grafton Books (1986), tudalen 214.
- ↑ The Holy Wells of Wales gan Francis Jones; University of Wales Press (1992), tudalen 148.
- ↑ https://archwilio.org.uk/arch/query/page.php?watprn=GAT103&dbname=gat&tbname=core.
- ↑ An Inventory of the Ancient Monuments in Caernarvonshire: Volume II – central, The Cantref of Arfon and the Commote of Eifionydd gan Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Wales; H.M. Stationery Office (1960), tudalen 57.
- ↑ The Holy Wells of Wales gan Francis Jones; University of Wales Press (1992), tudalen 148.
- ↑ Sacred springs: in search of the holy wells and spas of Wales gan Paul Davis; Blorenge Books (2003), tudalen 100.
- ↑ Wales gan Litellus Russell Muirhead; E. Benn (1953), tudalen 76.
- ↑ http://www.dailypost.co.uk/news/local-news/fury-historic-clynnog-well-vandalised-2756200].
- ↑ Sylwadau awdur yr erthygl hon drwy ymweld â’r ffynnon ym mis Mawrth 2017
- ↑ The Holy Wells of Wales gan Francis Jones; University of Wales Press (1992), tudalen 148.
- ↑ More Mysterious Wales gan Chris Barber; David & Charles (1986), tudalen 194.
- ↑ Sacred Waters: Holy Wells and Water Lore in Britain and Ireland gan Janet a Colin Bord; Paladin Grafton Books (1986), tudalen 214.
- ↑ More Mysterious Wales gan Chris Barber; David & Charles (1986), tudalen 194.
- ↑ Sacred Waters: Holy Wells and Water Lore in Britain and Ireland gan Janet a Colin Bord; Paladin Grafton Books (1986), tudalen 214.
- ↑ A Tour in Wales, MDCCLXXIII gan Thomas Pennant; Cambridge University Press (2014), tudalen 209.
- ↑ More Mysterious Wales gan Chris Barber; David & Charles (1986), tudalen 194.
- ↑ Sacred Waters: Holy Wells and Water Lore in Britain and Ireland gan Janet a Colin Bord; Paladin Grafton Books (1986), tudalen 214.