Cilmin Droed-ddu: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Oddi ar Cof y Cwmwd
Neidio i'r panel llywio Neidio i'r bar chwilio
Crëwyd tudalen newydd yn dechrau gyda 'Roedd Cilmin Droed-Ddu yn ffigwr chwedlonol a ymsefydlodd ar lan yr Afon Llifon ym mhlwyf Llandwrog. Credir iddo fod yn benteulu ar deulu’r Glyniaid...'
 
BDim crynodeb golygu
Llinell 1: Llinell 1:
Roedd Cilmin Droed-Ddu yn ffigwr chwedlonol a ymsefydlodd ar lan yr Afon Llifon ym mhlwyf [[Llandwrog]]. Credir iddo fod yn benteulu ar deulu’r Glyniaid yn [[Glynllifon]] ac mae ei droed ddu yn symbol a ymddangosai ar arfbais y teulu.
Roedd '''Cilmin Droed-Ddu''' yn ffigwr chwedlonol a ymsefydlodd ar lan yr Afon Llifon ym mhlwyf [[Llandwrog]]. Credir iddo fod yn benteulu ar deulu’r Glyniaid yn [[Glynllifon]] ac mae ei droed ddu yn symbol a ymddangosai ar arfbais y teulu.


===Chwedloniaeth===
===Chwedloniaeth===


Mae amryw straeon ynglŷn a sut y daeth y gwr hwn i fod a troed ddu. Un fersiwn yw ei fod wedi ei hudo tua [[Tre’r Ceiri]], i ddwyn llyfr cyfrin a oedd a gwybodaeth unigryw ynddi a oedd yn nwylo cythraul. Ar ôl ymdrech ffyrnig, llwyddodd i Cilmin gipio’r llyfr hwn – dim ond i gael ei hela gan weision y cythraul, ac wrth gyrraedd afon Llifon gollyngodd ei droed yn y dwr gan ei throi yn ddu ac yn boenus.
Mae amryw straeon ynglŷn â sut y daeth y gŵr hwn i fod â throed ddu. Un fersiwn yw ei fod wedi ei hudo tua [[Tre’r Ceiri]], i ddwyn llyfr cyfrin a oedd â gwybodaeth unigryw ynddo ac a oedd yn nwylo cythraul. Ar ôl ymdrech ffyrnig, llwyddodd Cilmin gipio’r llyfr hwn – dim ond i gael ei hela gan weision y cythraul, ac wrth gyrraedd afon Llifon gollyngodd ei droed yn y dŵr gan ei throi yn ddu ac yn boenus.


Fersiwn arall o’r stori yw ei hanes yn Llundain, pan ddaru gwr ofyn wrtho os yr oedd yn frodor o sir Gaernarfon. Pan atebodd yntau, ddaru o ofyn wrtho lle yr oedd y ‘Seler Ddu’ yn Arfon. Y stori yw fod Cilmin wedi dweud nad oedd yn gwybod, ac yna wedi mynd adref ac i’r ‘Seler’ hwn a darganfod trysorau gwerthfawr. Yn ôl y sôn, roedd baich y celwydd yn pwyso’n drwm ar Cilmin, a pan ddaru ei droed ddisgyn i bwll o ddŵr tywyll nid oedd yn gallu golchi’r droed yn lan. Credodd llawer fod mai dyma sut y sylfaenodd y teulu eu cyfoeth.
Fersiwn arall o’r stori yw ei hanes yn Llundain, pan ddaru gŵr ofyn wrtho os yr oedd yn frodor o sir Gaernarfon. Pan atebodd yntau, ddaru o ofyn wrtho lle yr oedd y ‘Seler Ddu’ yn Arfon. Y stori yw fod Cilmin wedi dweud nad oedd yn gwybod, ac yna wedi mynd adref ac i’r ‘Seler’ hwn a darganfod trysorau gwerthfawr. Yn ôl y sôn, roedd baich y celwydd yn pwyso’n drwm ar Cilmin, a pan ddaru ei droed ddisgyn i bwll o ddŵr tywyll nid oedd yn gallu golchi’r droed yn lân. Credodd llawer fod mai dyma sut y sylfaenodd y teulu eu cyfoeth.


==Ffynonellau==
==Ffynonellau==
Llinell 12: Llinell 12:


[[Categori: Unigolion a theuluoedd nodedig]]
[[Categori: Unigolion a theuluoedd nodedig]]
[[Categori: Chwedloniaeth]]

Fersiwn yn ôl 10:15, 6 Rhagfyr 2017

Roedd Cilmin Droed-Ddu yn ffigwr chwedlonol a ymsefydlodd ar lan yr Afon Llifon ym mhlwyf Llandwrog. Credir iddo fod yn benteulu ar deulu’r Glyniaid yn Glynllifon ac mae ei droed ddu yn symbol a ymddangosai ar arfbais y teulu.

Chwedloniaeth

Mae amryw straeon ynglŷn â sut y daeth y gŵr hwn i fod â throed ddu. Un fersiwn yw ei fod wedi ei hudo tua Tre’r Ceiri, i ddwyn llyfr cyfrin a oedd â gwybodaeth unigryw ynddo ac a oedd yn nwylo cythraul. Ar ôl ymdrech ffyrnig, llwyddodd Cilmin gipio’r llyfr hwn – dim ond i gael ei hela gan weision y cythraul, ac wrth gyrraedd afon Llifon gollyngodd ei droed yn y dŵr gan ei throi yn ddu ac yn boenus.

Fersiwn arall o’r stori yw ei hanes yn Llundain, pan ddaru gŵr ofyn wrtho os yr oedd yn frodor o sir Gaernarfon. Pan atebodd yntau, ddaru o ofyn wrtho lle yr oedd y ‘Seler Ddu’ yn Arfon. Y stori yw fod Cilmin wedi dweud nad oedd yn gwybod, ac yna wedi mynd adref ac i’r ‘Seler’ hwn a darganfod trysorau gwerthfawr. Yn ôl y sôn, roedd baich y celwydd yn pwyso’n drwm ar Cilmin, a pan ddaru ei droed ddisgyn i bwll o ddŵr tywyll nid oedd yn gallu golchi’r droed yn lân. Credodd llawer fod mai dyma sut y sylfaenodd y teulu eu cyfoeth.

Ffynonellau

Ambrose, W. R. Hynafiaethau, Cofiannau a Hanes Presennol Nant Nantlle (Penygroes, 1872).