Pennarth (trefgordd): Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Oddi ar Cof y Cwmwd
Neidio i'r panel llywio Neidio i'r bar chwilio
Crëwyd tudalen newydd yn dechrau gyda 'Treflan a hen Faenor gyn-hanesyddol oedd '''Pennarth''' (neu ''Penardd'') yn ardal Clynnog. Mae llawer o gyfeiriadau ar y lle hwn mewn hen ysgrifau C...'
 
Dim crynodeb golygu
Llinell 1: Llinell 1:
Treflan a hen Faenor gyn-hanesyddol oedd '''Pennarth''' (neu ''Penardd'') yn ardal [[Clynnog]].
Treflan a hen Faenor gyn-hanesyddol oedd '''Pennarth''' (neu ''Penardd'') yn ardal [[Clynnog-fawr]].


Mae llawer o gyfeiriadau ar y lle hwn mewn hen ysgrifau Cymreig, megis ''Englynion y Beddau'' oddi mewn ''Llyfr Du Caerfyrddin''. Credir i bendefig o'r enw Maeldaf Hen fyw yno o gwmpas y chweched ganrif, a bod cymeriadau eraill o'i gyfnod ef wedi eu claddu yno. Yr oedd afon yn rhedeg drwy'r safle yma hefyd, a rhedodd i ucheldir Clynnog, a gelwir hon ar un adeg yn ''Afon Rhyd y Beirion''.  
Mae llawer o gyfeiriadau ar y lle hwn mewn hen ysgrifau Cymreig, megis ''Englynion y Beddau'' oddi mewn ''Llyfr Du Caerfyrddin''. Credir i bendefig o'r enw Maeldaf Hen fyw yno o gwmpas y chweched ganrif, a bod cymeriadau eraill o'i gyfnod ef wedi eu claddu yno. Yr oedd afon yn rhedeg drwy'r safle yma hefyd, a rhedodd i ucheldir Clynnog, a gelwir hon ar un adeg yn ''Afon Rhyd y Beirion''.  

Fersiwn yn ôl 17:12, 28 Ionawr 2018

Treflan a hen Faenor gyn-hanesyddol oedd Pennarth (neu Penardd) yn ardal Clynnog-fawr.

Mae llawer o gyfeiriadau ar y lle hwn mewn hen ysgrifau Cymreig, megis Englynion y Beddau oddi mewn Llyfr Du Caerfyrddin. Credir i bendefig o'r enw Maeldaf Hen fyw yno o gwmpas y chweched ganrif, a bod cymeriadau eraill o'i gyfnod ef wedi eu claddu yno. Yr oedd afon yn rhedeg drwy'r safle yma hefyd, a rhedodd i ucheldir Clynnog, a gelwir hon ar un adeg yn Afon Rhyd y Beirion.

Mae'r erthygl hon yn eginyn. Gallwch helpu prosiect Cof y Cwmwd drwy ychwanegu ati . Mae manylion am sut i wneud hyn yma


Cyfeiriadau

Ambrose, W. R. Hynafiaethau, Cofiannau a Hanes Presennol Nant Nantlle (Penygroes, 1872).