Tafarn y Prince of Wales: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Neidio i'r panel llywio
Neidio i'r bar chwilio
Irion (sgwrs | cyfraniadau) Crëwyd tudalen newydd yn dechrau gyda 'Safai '''Tafarn y Prince of Wales''' ar ochr y lôn sydd yn arwain at bentref Tal-y-sarn o ganol Pen-y-groes, nid nepell o'r hen dŷ tyrpeg. Ym 1...' |
BDim crynodeb golygu |
||
| Llinell 1: | Llinell 1: | ||
Safai '''Tafarn y Prince of Wales''' ar ochr y lôn sydd yn arwain at bentref [[Tal-y-sarn]] o ganol [[Pen-y-groes]], nid nepell o'r hen dŷ tyrpeg. | Safai '''Tafarn y Prince of Wales''' ar ochr y lôn sydd yn arwain at bentref [[Tal-y-sarn]] o ganol [[Pen-y-groes]], nid nepell o'r hen dŷ tyrpeg. | ||
Ym 1871, John Griffith, gŵr lleol 33 oed a'i wraig Jane, 24 oed, oedd yn cadw'r dafarn. Roedd y busnes yn ddigon | Ym 1871, John Griffith, gŵr lleol 33 oed a'i wraig Jane, 24 oed, oedd yn cadw'r dafarn. Roedd y busnes yn ddigon llewyrchus iddynt gyflogi dwy ddynes fel gweinyddesau, a chadwyd dau lodjer.<ref>Cyfrifiad plwyf Llanllyfni, 1871</ref> | ||
Erbyn 1903, roedd y dafarn ym meddiant cwmni Greenall Whitley, ond er hynny, penderfynodd yr ynadon yn y Sesiwn Drwyddedu i beidio ag adnewyddu'r drwydded, a dichon mai yn y flwyddyn honno y caewyd y dafarn.<ref>''Gwalia'', 10.3.1903, t.8</ref> | Erbyn 1903, roedd y dafarn ym meddiant cwmni Greenall Whitley, ond er hynny, penderfynodd yr ynadon yn y Sesiwn Drwyddedu i beidio ag adnewyddu'r drwydded, a dichon mai yn y flwyddyn honno y caewyd y dafarn.<ref>''Gwalia'', 10.3.1903, t.8</ref> | ||
Fersiwn yn ôl 15:53, 2 Tachwedd 2023
Safai Tafarn y Prince of Wales ar ochr y lôn sydd yn arwain at bentref Tal-y-sarn o ganol Pen-y-groes, nid nepell o'r hen dŷ tyrpeg.
Ym 1871, John Griffith, gŵr lleol 33 oed a'i wraig Jane, 24 oed, oedd yn cadw'r dafarn. Roedd y busnes yn ddigon llewyrchus iddynt gyflogi dwy ddynes fel gweinyddesau, a chadwyd dau lodjer.[1]
Erbyn 1903, roedd y dafarn ym meddiant cwmni Greenall Whitley, ond er hynny, penderfynodd yr ynadon yn y Sesiwn Drwyddedu i beidio ag adnewyddu'r drwydded, a dichon mai yn y flwyddyn honno y caewyd y dafarn.[2]